علی انصاری
ای روی تو مِهر عالم آرای همه ... وصل تو شب و روز، تمنای همه ... درباره خود چه می توان گفت!؟ مگر نه این است که همگی نوکریم، به درگاه اهل بیت و عبد، به پیشگاه خداوند تبارک و تعالی و ذره ای بیش نیستیم در عالم کون و مکان، که اگر نظر خوبان لحظه ای از ما برداشته شود، دیگر محلی از اعراب نداریم و نخواهیم داشت / به ذره گر نظر لطف بوتراب کند ... به آسمان رود و کار آفتاب کند